De tijd vliegt hier voorbij!

De eerste maand les is bijna om, dat betekent de eerste Examenes Parciales! Vanaf volgende week komt er een periode van testen over de geziene stof. Omdat de onverwachte testen tot nu toe vlot verliepen, zie ik het allemaal goed zitten!
Een echte voorkeursbehandeling van de leerkrachten voor erasmussers heb ik hier nog niet echt opgemerkt. We krijgen dezelfde test, tijd en puntentelling als iedere andere student. Soms is het wel een beetje krap omdat ik soms nog een aantal woorden moet opzoeken en daarbij de tijd snel wegtikt. Ik heb klassen waar ik bij de slechtere zit en voor macro-economie ben ik de beste van de klas. Ik moet toegeven, dat vak is na 2 jaar Leuven chilly billy easy.




Op vrijdag ging er op Udem de i-fair door, waar alle buitenlandse studenten de kans kregen om hun land voor te stellen aan de Mexicaanse udem-studenten. Ik moest België alleen vertegenwoordigen tussen mijn testen door. Maar de Nederlanders, waarmee ik een standje deelde, hebben België ook goed gepromoot.



Zonder visa mogen we mexico niet verlaten. Maar om deze te verkrijgen moeten we een dure en vooral lange procedure doorlopen. Zaterdag gingen Marni, Daniel en ik de vereiste fotos gaan nemen. Tot op de milimeter moeten ze juist genomen worden. En alleen die ene fotograaf met prehistorisch toestel kon dat voor ons doen.




Zaterdagavond was er ter gelegenheid van de i-fair una fiesta gepland in discoteca Vanila. Een avond om niet ter vergeten, oordeel zelf maar...



Later die avond... afterpoolparty!

enkele foto's van de afgelopen week: Monterrey en het mooie leven

Volgende week meer foto's, wie weet van Hurricane Dean!

Ditjes en Datjes

Roberto:

Hij kan soms wel eens vreemd uit de hoek komen. Zo lokte hij mij eens geheimzinnig naar zijn kamer waar zijn broer Jorge mij stond op te wachten met een heel gamma fake zonnebrillen. Met een grijns op zijn gezicht probeerde Jorge ze mij aansmeren: “je vindt ze niet goedkoper en ze gaan lang mee.”

Roberto loopt nu ook al een week rond met een hippe tweedehands gsm die hij bij zijn broer voor twee keer niets heeft kunnen kopen. Wel vreemd dat er foto's opstaan van mensen die hij niet kent.

Verdachte boel!

Politie en regering:

Corruptie! De politie is hier niet te vertrouwen! Ze onderbraken een week geleden een feestje bij enkele extrangeros, vragend naar hun permissie. Natuurlijk hadden ze geen toelating, maar een paar pesosbriefjes aangeven met een knipoog was genoeg om er nog een mooie avond van te maken.

Pikant en limoen:

Het gaat van kwaad naar erger. Alles in de supermarkt of op straat krijgt een limoen-smaakje, -geurtje, -vormpje...
Mayonaise, kaas, yohurt, pizza, bier, bouillonblokjes, chips, sojasaus van bij de chinees met limoensmaak tot zeep en wc-eendjes met limoengeur.

Geef mij maar liever limoen dan pepers! Ze steken soms zoveel pepers in het eten dat je er van begint te wenen en vijf minuten knalrood naar lucht moet happen.

Hier drinken ze: bier met pikante tomatensalsa, limoen en hopen zout. Bah!

Catwalk op school:

De meisjes op school zijn bloedmooi. Spijtig wel dat ze vaak te veel make-up ophebben en elke pauze hun gezicht nog eens extra bijplamuren in de wc's. De jongens kunnen hier ook fier zijn, maar dat valt minder op. In de de openruimten van de universiteit krijg je als het ware een gratis modeshow.

Omdat de Udem een prive universiteit is zijn de studenten vaak van rijke afkomst. Dat merk je dan weer aan de auto's waarmee ze naar school rijden, van BMWs en cabriolets tot hoge jeeps met geblindeerde ruiten.

Mijn scheidsrechter maestro:

De leerkrachten zijn hier zoals vrienden. Pak ze eens stevig vast, reik hen een hippe handshake toe, doe maar! De ene is wat gekker dan de andere. Leopoldo Delgado Garza waant zich bijvoorbeeld een scheidsrechter met zijn les als voetbalmatch. Haal je iets grappigs uit krijg je geel. Is het zodanig grappig dat hij met zijn grappen er niet tegenop kan, krijg je rood.

Respect in de lessen:

Zolang je boeken op de bank liggen en er een kruisje naast je naam op aan aanwezigheidslijst staat is het ok! Moet je nog snel je uw taak gaan afdrukken in de bib, belt uw lief u in de klas, zwaait er een vriend buiten naar u, moet je naar toilet; geen probleem loop gewoon de klas uit en doe waar je zin in hebt.

Een bevestigde feit:

Mexico is het land van de tacos, tequila, bier en fiestas.

Meer fotos!

Eerste weken

Orientation days en mijn universiteit UDEM

Een honderdtal buitenlandse studenten studeren dit semester aan de UDEM: veel Fransen, Amerikanen en Duitsers maar ook Australiërs, Canadezen, Zwitsers, Zweden, Italianen, een Chileen, een meisje uit Bolivia... Van 1 tot 4 augustus kregen we uitgebreid de kans om met elkaar kennis te maken.

Alles is hier fameus goed georganiseerd. We kregen verschillende informatie sessies over het hoe en wat in Monterrey, over Mexico, de Mexicanen en het taalgebruik hier. Ze waarschuwden ons zelf voor el choque cultural dat iedere buitenlander op een andere manier beleeft. Heimwee, overdreven veel slapen, een gevoel van haat tegenover de Mexicaan door bijvoorbeeld hun laxheid, ingebeeld ziek zijn... ik ben benieuwd hoe die van mij gaat zijn.

Mijn universiteit is eigenlijk een klein dorp. Je vindt op de campus alles terug: een ziekenhuis, twee reisagenties, een fed-ex postkantoor, een grote residentie, een sportcomplex, een enorme cafetaria met een subway en een star bucks..., een bank, een winkel met allerlei,... noem maar op.

De lessen zijn deze maandag begonnen. Met een beetje moeite versta ik toch nog meer dan verwacht. Over het niveau kan ik nog niet veel zeggen maar de kanjers van boeken die al heb aangekocht lijken mij toch behoorlijk van niveau.

Wat mijn Spaans betreft, het gaat vrij vlot voor iemand die nooit les heeft gevolgd. Ik zit in de hoogste groep van de intermediates, samen met mensen die al 3 of 4 jaar Spaans kregen. Heb een kleine achterstand op grammaticaal vlak maar ik kan de les goed volgen.

Kot- en nachtleven

Ondertussen is er op kot ook één en ander veranderd. Het Mexicaanse meisje is met haar vriend gaan samenwonen in een huis en Mexicaan uit Chihuahua is erbij gekomen. Ik leef dus met allemaal mannen, maar zolang ze even vriendelijk blijven stoort mij dat niet.

Overdag is het zowat te warm om buiten te komen, tot 40 graden en meer. Vanaf 7uur 's avonds wordt het stilaan aangenamer en komen de mensen op straat en begroeten u vriendelijk en spreken u aan. Ze zijn allemaal heel vriendelijk en benieuwd naar België en onze manier van leven. Ik kan echt genieten van een wandeling in de kleine straatjes hier en nieuwe tiendas ontdekken.

Avonden in de week spelen zich meestal af op het koertje aan ons huis of bij andere studenten thuis. Cervezas gaan kopen en een beetje bijpraten. In het weekend begeeft de jeugd zich naar El Barrio Antiguo. Dat zijn een aantal straten in het centrum van de stad met een vijtig tal disco's en cafés, als het er geen meer zijn. Vorig weekend ben ik het er gaan ontdekken met een aantal Mexicaanse meisjes en jongens en Daniel. Ik heb mijn ogen er uit gekeken! We betaalden ten eerste maar 100 pesos inkom en hadden 4 uur gratis drank. Dat zijn liters cocktails voor minder dan 7 euro. En ten tweede was de manier van feesten ook even aanpassen. Zowel meisjes als jongens dansen hier met de heupen en sommigen een beetje te sensueel. Casandra en Aida hebben een mij het proberen aan te leren maar te vergeefs, het ritme zit niet in mij. Deze zaterdag is het fiesta met alle buddies (peters en meters) in Barrio Antiguo, dat belooft!

Jullie krijgen snel meer nieuws. Vanaf morgen zou ik normaal internet op kot moeten hebben. Maar met die Mexicanen weet je nooit!